श्रीमत्परमहंस पूर्णब्रम्ह भगवान परमानंद नारायण सरस्वती ब्रम्हदत्त यांनी सोsहं साधकांस उपदेशलेली चौदा उपदेश रत्ने
- सर्वच वस्तुंचा नाश होतो सर्व नाशिवंतच आहे. फक्त आसमंतात वायु सदैव वसतो. यासाठी त्याला पुष्कळसे सांभाळा त्याचे वर नेहमी लक्ष ठेऊन त्याच्या सहवासात रहा.
- अंत करण चतुष्टांची शय्या करुन चित्त चंद्राच्या शांत किरण प्रकाशात विश्राम करावा.
- साधकाहो आपल्या प्रत्येक कृत्याचा साक्षी कोण आहे याचा सातत्याने विचार व आठवण ठेवा.
- सतत अभ्यास करीत रहावे त्यातच अंहब्रम्हास्मी महावाक्याच्या(सोsहं) आशयात आनंदी राहण्याचा संकल्प करावा.
- बाहय वैराग्य, अंर्तवैराग्य व ज्ञान वैराग्य असे वैराग्याचे तीन प्रकार आहेत. प्रपंच (संसार) करणा-यांना बाहय वैराग्याची गरज नसते. त्यांनी ज्ञान वैराग्याच्या साह्याने अंर्तवैराग्य राखावे.
- एक क्षणभर देखील मी साधु आहे असे समजु नये. हा विचार मोठे पाप ठरते. मी तर खरोखरचा साधू होऊ इच्छितो व इतर सर्व लोक माझ्या पुढेच असतील असाच विचार मनात कायम ठेवणे.
- मी अमुक केले, करतोय असे किंवा मला अमुक माहित आहे या क्रिया मी करतो असे कधीही कुणास सांगू नये.
- दिव्य चक्षुंवर अधिक धारणा ठेवावी. त्यामुळे चित्त शुध्दी लवकर होते. परंपरा मुखोग्दत असावी व साधकाने त्याचा नेहमी सन्मान व स्वाभिमान बाळगावा.
- चित्त शुध्दी साठी सतत प्रयत्न ठेवा, तथेच प्रणव (नाद) अनुभवास येतो त्यावरच मनुष्य मार्गक्रमण करु शकतो.
- जी साधना आज करु शकता ती तात्काळ करा उदयाची गोष्ट कोण जाणतो.
- सकाळ -संध्याकाळ निवांत स्थळी साधना करावी. झोपण्यापुर्वी व झोपेनंतरची वेळ साधने साठी सुयोग्य व लाभदायी आहे.
- देहाभिमान जसा कमी होईल तशी वैराग्य बुध्दी बाढेल. सर्वावर समान दया उत्पन्न्ा होणे. हेच परमार्थाचे खरे लक्षण होय.
- मनोकामना संकल्प-विकल्पाचे चूर्ण करून धर्म निश्चयाने साधना मार्गक्रमण करावे.
- तुम्ही साधक भक्त मंडळी म्हणजे महात्मा सत्पुरुषांच्या अंगावरील रत्नजडीत आभूषण आहात संतजन तुम्हास जवळ घेतील, ते तुमची उपेक्षा करणार नाहीत.